In de zorg draait het om wat er gebeurt op de werkvloer: de (vertrouwens)relatie tussen de patiënt en de zorgprofessional(s). De dynamiek in de zorg wordt ontwikkeld, geïnitieerd en geïmplementeerd op en door de werkvloer. Die dynamiek betreft innovatie en kwaliteits- en efficiencyverbetering. Dit zijn continue processen. Immers, patiënten, zorgprofessionals en de technologie en wetenschappelijke inzichten veranderen permanent. Het zorgstelsel en beleidsmaatregelen moeten erop gericht zijn om die dynamiek te faciliteren, het zogenoemde inspeelmodel. Dus niet andersom. Dit vraagt om vertrouwen. De werkvloer heeft dit vertrouwen in de afgelopen vijftig jaar meer dan verdiend. Er is de afgelopen jaren goede zorg tegen redelijke kosten geleverd.
Natuurlijk heeft de overheid ook eigen authentieke verantwoordelijkheden voor algemene toegankelijkheid (omvang en samenstelling basispakket), solidariteit (zorgtoeslag, inkomensafhankelijke premie, eigen risico) en betaalbaarheid (de vaststelling van het macrobudget). Dit noemen we het regie-model.
Ook de komende vijftig jaar hebben we die zorgdynamiek op de werkvloer hard nodig om de uitdagingen van de toekomst aan te kunnen. Om dat vertrouwen te bestendigen, is het belangrijk dat de werkvloer transparant is. De werkvloer moet daarom het bestuur en management, de zorgverzekeraars en de overheid vroegtijdig bij nieuwe initiatieven betrekken. Zij moeten deze immers gaan ondersteunen en faciliteren.
De zorg heeft – met name – door patiënten en zorgprofessionals een mooie toekomst. Om dat te realiseren moet er wel wat gebeuren!
Minder elkaar ‘napraten’, maar beleid baseren op feiten en de werkelijkheid en de bronnen goed checken. Zorgvuldigheid komt het vertrouwen in het beleid zeker ten goede.
Emeritus hoogleraar (TU) Guus van Montfort licht dat in deze uitgave uitvoerig toe.
