Zondagmorgen in het nieuwe Amsterdam. Een buitenwijk gevormd door veelkleurige, maar verder levenloze bakstenen kantoorgebouwen. Ergens in die levenloze buurt was de ‘fysieke winkel ‘ van een internetbedrijf. De winkel zelf was, door het warme licht en de aardige jonge mensen die daar werkten, wel levendig. Ik kwam daar samen met mijn zoon, want zoiets spannends als de nieuwste i-Phone ophalen doe je het liefst samen. Ondanks het afwerende karakter van de buurt waren er toch zo veel mensen naar de winkel gekomen dat we even moesten wachten. ‘Kan ik u koffie aanbieden’, vroeg een snelle jongen. ‘Nou graag een cappuccino’, reageerde ik verheugd.

‘Dat hebben we niet, alleen zwarte koffie of espresso.’ Wel allerlei elektronische gadgets, maar geen koffie met melk. Kan het gekker in deze wereld?

Ons volgnummer verscheen op het beeldscherm, waarna we werden geholpen door een jonge vrouw van de leeftijd van mijn zoon. En onmiddellijk voelde ik dat die twee jonge mensen op elkaar reageerden. Een e-duel aangingen. Laat maar zien wat jij met een computer kunt. Het meisje was, ondanks haar paarse kunstnagels, zo vingervlug op het toetsenbord dat ze uit een andere wereld leek te komen.

De meesterproef kwam toen ze een vierentwintigcijferig nummer (ik heb het nageteld) met een onvoorstelbare snelheid en zonder te kijken foutloos intypte. Nu moest ook mijn zoon zijn meerdere in haar erkennen. Hier was een fenomeen bezig. En zij genoot van haar triomf. In hun wereld kun je waarschijnlijk geen groter compliment maken dan door als rivaal op te merken: ‘Die meid was wel snel zeg, en nog foutloos ook.’

Beduusd door wat ik hier zag gebeuren was ik er nog niet bij toen er afgerekend moest worden. ‘Over twee jaar kunt u het abonnement verlengen en krijgt u het nieuwste toestel’, deelde ze mee.

‘Nee dank u, ik houd niet van al die nieuwe dingen, zolang hij het nog doet, vind ik het best’, reageerde ik primair. Dat moet vreemd hebben geklonken als je op zondagmorgen naar die winkel gaat om het meest geavanceerde model op te halen!

Ik liet mijn bewondering voor haar pas varen toen ze vroeg: ‘Is er nog iets anders waar ik u mee van dienst kan zijn?’ Dat zinnetje hoorde je tegenwoordig overal. Nu was ze weer terug onze wereld.

Bert Baas is longarts en coach / supervisor voor medici.
HIER vindt u meer informatie over onze bloggers.
Rechtstreeks contact opnemen met de auteur kan HIER.
(Werkt dit niet, dan is uw mailprogramma hier niet voor ingesteld. Dan kunt u hieronder met het formulier een reactie achterlaten.)