Een tuinpaviljoen in de winter. Een open ruimte, begrensd door glas en bladloze bomen. En in die scheiding tussen binnen- en buitenwereld waren mensen met elkaar aan het praten, zaten rustig wat te mijmeren of genoten van de koffie. Het was vredig en onbedreigd. Tot het moment dat twee politiemensen binnenkwamen. Even was er onrust, hebben we iets gemist, is er dreiging? Van wat verder weg klonk gejuich en applaus. Een groep oudjes, voornamelijk dames, was blij met de komst van die stoere dienders. Wat kunnen geüniformeerde mensen er indrukwekkend uitzien , vooral de dames agenten krijgen iets extra spannends.

Het bleek dat de ‘oldies’ bij ons waren geparkeerd omdat in het verzorgingshuis vlakbij een gaslek was gevonden. Ze konden nu terug. En langzaam vormde zich een stoet van rollators, stokken en gebogen grijze koppies, op weg naar huis.

Een hoogbejaarde voelde zich onzeker en haakte in bij de stoere agent. Hij keek even om zich heen, maar gaf toen toe, Samen liepen ze, arm in arm, door. Heel jong met heel oud. Mooi was dat. Zomaar vijf minuten op een binnenplaatsje.

Bert Baas is longarts en coach / supervisor voor medici.
HIER vindt u meer informatie over onze bloggers.
Rechtstreeks contact opnemen met de auteur kan HIER.
(Werkt dit niet, dan is uw mailprogramma hier niet voor ingesteld. Dan kunt u hieronder met het formulier een reactie achterlaten.)