Henrie Henselmans is er met zijn boek ‘Bestuurkunst’ in geslaagd om zijn eigen ervaringen en die van zijn collega’s te verbinden met inzichten uit de wetenschappelijke literatuur over management en bestuur. Henselmans maakt uitstapjes naar de kunstwereld, de filosofie en de sociologie. Dat is verfrissend en behulpzaam bij het in kaart brengen van de veelzijdigheid van het werk van de zorgbestuurder.
Gefragmenteerd
Henselmans analyseert hoezeer de principes doelmatigheid, beslisvaardigheid en rationaliteit het beleidsdiscours domineren en een grove simplificatie zijn van een weerbarstige praktijk. Deze praktijk is gefragmenteerd met verschillende normatieve kaders die om voorrang strijden. In de gezondheidszorg is sprake van uiteenlopende politieke en professionele belangen. In zo’n context is besturen een spel van wikken, wegen en afwegen en weer opnieuw beginnen. Met zijn boek laat Henselmans goed zien hoe belangrijk het is om als bestuurder aandacht te schenken aan de verschillende ‘genres van het goede’.
'Zet aan tot denken'
Er is niet één opvatting over kwaliteit van zorg en dus ook niet over wat goed bestuur is of zou moeten zijn. Ik ben het lang niet altijd eens met Henselmans. De keuze voor de kunst van het besturen spreekt mij niet aan en overtuigt mij niet, maar dat is niet erg. Het boek zet aan tot denken, tot verder lezen biedt ruimte voor gesprek en discussie. En juist daar moeten we het van hebben in de zorg.
Pauline Meurs
Hoogleraar bestuur van de gezondheidszorg, Erasmus Universiteit Rotterdam
